ดลมนัส กาเจ

“เพิ่มศักดิ์ ศรีเพชรภูมิ” หรือ “ครูหน่อย” เหมือนกับข้าราชครูทั่วไป ตั้งเป้าหมายชีวิตหลังเกษียณอายุราชการที่สอนเด็กระดับมัธยทใน อ.ศรีประจัยต์ จ.สุพรรณบุรีมากว่า 30 ปีจะยึดอาชีพการเกษตรหเตรียมพื้นที่เรียบร้อยที่ ต.ดอยปู อ.ศรีประจันต์กว่า 9 ไร่ทยอยปลูกมะม่วงหลากหลายสายพันธุ์คละกันก่อนที่จะเกษียณอายุราชการ แต่เอาจริงพบว่าอาชีพเกษตรไม่ง่าย เหนื่อย แต่มีรายได้ปีนี้ทั้งปีแค่ 3,200 บาทเท่านั้น 

เพิ่มศักดิ์ เล่าว่า อาชีพข้าราชการครูกว่า 80% ตั้งเป้าหมายบานปลาบชีวิตคือยึดอาชีพเกษตรหลังเกษียน รวมถึงตัวเขาเองด้วย กระทั่งสิ้นกันยายน 2566 เขาเกษียณอายุราชการ ทำให้ชีวิตมีอิสระเต็มที่ หลังจากพักผ่อนไปพอประมาณจึงหันเข้าสวนทันทีดูแลมะม่วงที่ปลูกไว้ หวังว่าจะมีรายเพิ่มจากเงินบำนาญ

ปรากฏว่าพอเข้าสูฤดูกาลเก็บเกี่ยวมะม่วงได้มากว่า 5 ตัน ติดต่อพ่อค้าคนกลางเขาตีราคาให้ กก.ละ 1 บาทและรับซื้อแค่ 3.2 ตันได้เงินมา 3,2000 บาทเท่านั้น ที่เหลือแจกบ้าง ทิ้งบ้าง แปรรูทำมะกวนเล็กน้อย เพราะคนสุพรรณบุรีที่อยู่ในชนบทต่างปลูกมะม่วงแทบทุกบ้าน ที่เหลือไม่รู้จะแจกให้ใครเพราะทุกบ้านมีมะม่วง ทั้งนี้คนสุพรรณฯถ้าไม่รักจริงอย่าแจกมะม่วงให้เพื่อนบ้านไม่งั้นเขาโกรธแน่ (หัวเราะ)

“อาชีพเกษตรหลังเกษียณไม่ง่ายอย่างที่คิดหรอกครับ พอมาทำเองรู้เลยว่าอาชีพการเกษตรเนี่ย เป็นนอาชีพที่ลำบาก ยากเข็ญ เหนื่อย กว่าจะได้เงินมาเลือดตาแทบกระเด็น สงสารเกษตรกรจริงๆ ไม่แปลกเลยที่เกษตรกรส่วนใหญ่ยังยากจน เพราะผลผลิตขายไม่ได้ราคา แต่ต้นทุนสูงมาก ยิ่ง 2-3  ปีที่ผ่านมา ทั้งเคมี ปุ๋ย ราคาพุ่งขึ้นมากเป็นเท่าตัว ถ้าจ้างแรงงานขาดแน่นอน อย่างผมปลูกมะม่วง 9 ไร่ทำเอง ลากเรือรดน้ำ ได้แค่ปีละ 3,000 บาทเท่านั้น ผมกำลังมองพืชอย่างอื่นมาแซมที่น่าสนใจคือไม้ล้อม” เพิ่มศักดิ์ กล่าว