ดลมนัส กาเจ
(ต่อจากวันอาทิตย์ที่แล้ว) แดดเริ่มจัดจ้า แต่ไม่ร้อนจัดเหมือนบ้านเรา หลังจากที่เราได้สัมผัสกับคลื่นมนุษย์ทั่วอณาบริเวณของ “วัดคินคะคุจิ” (Kinkakuji Pavilion) หรือ“วัดทอง” (Golden Pavilion) เป็นวัดนิกายเซน อันเป็นมรดกโลกที่เมืองชิตะ จังหวัดเกียวโต (Kyoto) ประเทศญี่ปุ่น เรานัดหมายพบกันที่ร้านไอศครีมลอยฟ้าหน้าประตูทางออกติดกับลานจอดรถก่อนเที่ยงเล็กน้อย
ทว่า…เราแยกตัวไปร้านค้าของฝากประเภทขนมคบเคี้ยว เป็นร้านเล็กๆก่อนถึงทางออก ที่กำลังถูกล้อมล้อมด้วยผู้คนจำนวนมาก ที่ส่งสำเนียงทั้งภาษาตะวันตก ภาษาเอเซีย จีน ย และชนชาติอื่นที่เป็นท่องเที่ยวมาจากทุกสารทิศ แวะซื้อของก่อนอำลาวัดคินคะคุจิแห่งนี้
ร้านแห่งนี้เป็นซุ้มเล็กๆ ด้านหน้ามีเด็กสาวชาวญี่ปุ่นกะโกนเสียงร้องเรียกเป็นภาษาญี่ปุ่น ให้คนทีเดินผ่านมา แวะชิมขนมฟรีในถาดของเธอ ถาดนั้นมีขนมคบเคี้ยวรสชาติต่างๆ ทั้งวาซาบิ ช็อคโกแลต นม ชาเขียวและอื่น ๆ บางคนหยิบไปคนละเม็ดสองเม็ดติดมือไป แต่พอเอาขนมเข้าปากบางหยุดนิ่งและเดินย้อนกลับมาร้านค้า เพื่อซื้อขนมเป็นของฝากหรือไว้คบเคี้ยวเล่นบนรถ ในราคาซองละ 500 เยน (รายละเอียดในคลิป)
